Kantu bati tiraka-tiraka hasita harilkatu ei du bere lehenengo liburua Oihane Amantegik (Zornotza, 1985). Antropologoa da ikasketaz, euskarari eta euskal kulturari lotutako lanetan aritua. Ikerlari betaurrekoak erantzi eta zortzi urteko ume baten ikuskeratik kontatu nahi izan du Ibaiertzeko ipuina (Elkar, 2020): alderdi batean heriotza, bestean bizitza.
Juan Carlos Etxegoien Juanarena (1956), Xamar, Garraldako Xamarrena etxekoa da . Egun hanka bana du aetzak Iruñea eta Garraldan, Bilbon ere arnasa hartzen duelarik. Idazlea, euskararen eta euskal kulturaren dibulgatzailea, irakaslea… Beti euskal kultur ondarearen zaintza eta hedapen lanetan. Azken Euskadi Sarietan saiakera arloko saria jaso izanak ezagunago egin du bere lana eta Aezkoan euskararen berreskurapenak kuraiaz eginiko bidea. Egoerak hala aginduta bide telematikoz egin behar izan dugu elkarrizketa hau, Garraldako herriko ostatuan aspaldi batean hitzartua zena betez.
Barrura begira pasatu ei du konfinamendua Erika Olaizolak (Azpeitia, 1989). Udazkenean estreinatu zuen “Panpina” antzezlana eta, geroztik, ate-ostean eskegita dauka bere alter egoarentzat, Erika Rooibosentzat, erosi zuen abrigu arrosa; behin baino gehiagotan eduki ei du jantzi eta etxeko pasilloan desfilatzeko tentazioa. Lanean jarraitu du bien bitartean, Ganbila bilduman argitaratuko duen liburua prestatzen. Idazmahaian, aulki bi: bata berarentzat eta bestea bere itzalarentzat. Edo lagun imajinarioarentzat. Badaezpada.
Itzulpengintza ertz askotatik ezagutzen eta lantzen du Bego Montoriok, eta begirada kritikoz aztertzen du beti bere jarduna eta ingurua. Elkarrizketa honetan hiru ardatz nagusi izan ditugu hizpide: komikien itzulpena, EIZIEren azken urteotako egitekoa, eta Itzulpengintza eta Interpretazioko ikasketen bilakaera.
Film amaierako kredituetan gidoilariaren izen-abizenak nola, oharkabean pasatzen da ilustratzailea. Oharkabean, Kukairen azken ikuskizuneko kartelaren, Pirritx, Porrotx eta Marimototxen disko-liburuen edo Lohiaren atzean esku bera dagoela jabetu arte. Berrogeialdirik ez Maite Mutuberriaren (Eltzaburu, 1985) eskuarentzat.
Itzulpengintza jarduera feminizatua omen da; baina azken urteotan argitaratu diren euskararako itzulpenak aztertuta, lautik hiru gizonezkoek sinatuak direla ikusiko dugu. Nondik nora desoreka hori? Arrazoiak ulertu nahian, Itziar Diez de Ultzurrun, Bego Montorio eta Ana Moralesengana jo dugu argibide eske.
Azken sinadurak